Brekkurnar avbjóðingin heldur enn veðrið

Leygardagin var 4. umfar í vetrarkappingini. Kvøldi fyri hevði eg avtala við Gutta at vit skuldu koyra saman til Sørvágs. Leygarmorgunin var eg tíðliga á fótum, og veðrið var einki at reypa av, í løtum var grovur heglingsælingur, hevði bestan hugin at avlýsa. Ringdi til Gutta, sum akkurat hevði fingið eygu, so hann visti ikki hvussu veðrið var. Uppbakning til avlýsing far man ikki lættliga frá Gutta, so vit avráddu at fara úr Klaksvík kl. 9:15. Renningin byrjaði kl. 11:00. Gutti hevði okkara tíðtøku tól við, so vit máttu verða til tíðina.

Komnir vestur var rúgva av fólki møtt upp til renning, næstan eingin hevði valt mína ætlaðu tøsutu loysn at avlýsa, heldur vóru fleiri komin afturat, teimum so høvdu melda til frammanundan.

Eins og undanfarin ár verður runnið frá kirkjuni í Sørvági vestur til Bø, okkurt ári niðan ímóti Gásadalstunlinum. Veðrið varð kanska ein avbjóðing, og valdu fyriskiparnir tí at stytta rutuna nakað soleiðis at bert bleiv runnið nakað niðan í brekkuna aftaná Bø. Ein teinur uppá knappar 10 km. Gott fyri Havnar dámirnar, sum gramdu seg um at tær høvdu fingið tað fatan at teinurin eins og seinasta ár skuldi verða góðar 8 km, men rætt skal vera rætt, mær dámdi líka gott at teinurin bleiv styttur, so tað slapst undan at renna niðan ímóti Gásadalstunlinum.

Fáar minuttir eftir klokkan 11, mítt ur segði 11:03, var kappingin skotin í gongd, og fóru gott hálvhundrað glaðir rennarar til stroks móti Bø, og veðrið var fínasta slag, haldi at veðrið broyttist til tað betra beint áðrenn skoti var í gongd. Tað bleiv lagt ógvuliga varisliga út, um tað var óttin fyri at líkindini at renna ikki vóru so góð, skal eg ikki tora at siga, tað einu løtuna var tað so galið at eg lág fremstur, og tað var so ikki rætt, men tað gekk ikki leingi, so kom ferð á og ein og ein struku teir skjótu mennirnir fram við mær, leiddir av unga Sandávagsmanninum Hanus í Horni Nielsen, sum til Nýggjárhálvmarathon rættuliga fekk víst sínar dygdir sum rennara. Honum í hølinum vóru Sam, Henry og Einar, stuttligt eisini at síggja nýtt fólk hjá okkum blanda seg í oddin, her hugsi eg um Steffan Klein Poulsen.

Niels Poulsen fór eisini fram við mær áðrenn vit komu til Bíggjar, forrestin so megnaði eg at halda honum aftanfyri meg til nýggjárhálvmarathon, eg hugsaði at nú skuldi hann geva mær eitt aftursvar, og tað slóg eg meg eisini til tols við og um tað skuldi verða so, so var tað heilt ok. Eg royndi at hanga í honum, og hann royndi eisini at heppa á meg, soleiðis at eg hekk í. Eg royndi bara at avstandurin millum okkum ikki vaks. Mótbrekkurnar tá ið vit runni til Bíggjar vóru øgiligar, føldi meg sera troyttan, men tá ið vit høvdu vent og fingi undanbrekku vísti tað seg sum at eg ikki fekk ferðina upp, kanska skyldast hetta tungu venjingina eg júst nú eri í, nú eg fyrireiki meg til Tokyo Marathon.

Ein annar sum eisini fór forbí meg var ungi toftamaðurin Ingi Johannesen, eg havi til onkra kapping drilla hann eitt sindur við at tað er ikki nóg gott at hann ikki klárar at vinna á einum so gamlum manni sum meg. Hesaferð lat hann onga iva verða hvør av okkum orkaði betur. Óført Ingi, soleiðis eigur tað at vera.

Nå, men tá ið 2 km vóru eftir, seti eg ferðina eitt sindur upp, og komi upp til Niels, hann tykist ikki at klára at halda ferðina og biður meg bara fara, hetta gevur mær eyka styrki og megni eg at halda ferðina á mál. At tað skuldi røkka til eitt 3. pláss í veteran bólkinum hevði eg slettis ikki í tonkunum tá ið eg fór frá Niels.

Ein sera væleydna kapping har eg fari at siga at brekkurnar ávegis til Bø vóru tann stóra avbjóðingin, veðrið tørnaði seg út til at blíva fínasta slag.

Aftaná gott brúsubað í SÍ húsinum var heiðursmerkja handan í kirkjuhúsinum og borðreitt við vælsmakkandi suppu við kaffi og køkum omaná.

Takk Frælsi fyri eitt sera væl fyriskipa rennitiltak.

 

Nú nærkast av álvara

Nú eru minni enn 2 døgn til eg skal renna 77 km langa teinin av Sambýlinum á Heygnum, har mamma býr til Vaglið í Havn. Eg eri mega spentur, men ikki frítt at eitt sindur av fjáltur er komin á meg. Tað er sanniliga ein langur teinur, eg havi ongantíð áður runnið so langt. Eg havi prøva kreftir við marathon nakrar ferðir, og hevur tað tikið á leið 3 tímar at avgreitt hvørja ferð, men nú skal eg vera í gongd í 8-10 tímar, so tað er nakað heilt annað.

pol-og-bjorg-1Eg eri sera glaður og takksamur fyri at mín góði vinur Pól Sundskarð kemur at renna saman við mær allan vegin til Havnar. Um nakar so veit hann hvat tað er at renna til Havnar, tí hann hevur ikki minni enn 7 ferðir runnið teinin,  4 ferðir úr Klaksvík til Havnar og 3 ferður úr Havn til Klaksvíkar.

Eg og Pól hava tosa nógv um nær vit skulu byrja at renna, og hava vit verið eitt sindur ymiskir á máli um tað,  men eru vorðnir samdur um at best er at fara úr Klaksvík so tíðliga sum gjørligt, fyri ikki at verða so seinir í Havn. So kl. 05.00 byrjar okkara túrur uttan fyri Sambýlið á Heygnum og um alt gongur eftir ætlan so verða vit í Havn umleið kl. 14, neyvan fyrr. Um onkur hevur hug at renna saman við okkum partara av túrinum so hevði tað bara gjørt túrin enn stuttligar. Tempo vit renna er ógvuliga lágt so eingin nýtist at setast aftir.

Tá ið eg setti mær fyri at renna var eitt tað fyrsta eg gjørdi at mála rutina upp, so herundir síggja tit túrin eitt sindur útgreinaðan í kilometrum, tíðirnar eru bara vegleiðandi, og um alt gongur sum æltan.

Kilometrar Stað ca. kl.
Start Sambýlið á Heygum 05:00
2,5 km Norðoyatunnilin 05:18
9,7 km Bygdaskelti Leirvík 06:09
15,9 km Frákoyring Syðrugøta 06:53
17,7 km Gøtueið 07:06
19,0 km Skipaneskrossur 07:15
25,1 km Skálabotnur – FAST 07:58
30,7 km Norðskálatunnil 08:37
36,8 km Brúgvin um Streymin 09:20
39,8 km Streymnes / Hvalvík 09:41
43,5 km Áir 10:07
 46,4 km Hósvík 10:27
51,5 km Kollafjørður, Norðuri í Sundum 11:03
53,8 km Kollafjørður, Kirkjan 11:19
57,5 km Kollafjørður, Rundkoyring 11:45
59,3 km Kollafjarðartunnilin 11:58
63,4 km Kaldbaksbotnur 12:27
72,4 km Hoyvík, Rundkoyring 13:30
77,0 km – mál Vaglið, Tórshavn 14:03

 

Enn ber til at stuðla, og higartil hevur gingið strúkandi. Um tú vilt stuðla renningini og alzheimerfelagnum so er at trýsta á knøttin herundir ella ovast á síðuni.

Stuðulsrenning:
Klaksvík – Tórshavn – 77 km

Rúsfríur í skjótt 30 ár

IMG_9575Michael Buble streymar úr mínum nýggju studio hátalarum, hansara rødd hevur tað við at rúnarbinda meg, hann er stóru sangari og ikki minni undirhaldari.

Eg royni at finna mær íblástur, uttan rættuliga at vita til hvat. Ljóðar sum ein ómøgulig støða. Men tað eru løtur sum júst hesar, sum skulu til við hvørt.

Fyri tveimum vikum síðani vóru eg og Jórun í Ísland i saman við babba. Eg hevði Tórfrið við og Jórun hevði dóttir sína Mikalu við. Ein mini vikuskiftisferia.

Babba vildi so gjarna vitja aftur á staði har hann byrjaði sítt nýggja lív, nú fyri skjótt 30 árum síðani.

Í januar 1986 valdi babba at taka av møguleikanum at fara til avvenjingar fyri rúsdrekka misnýtslu. Hann fór í viðgerð á viðgerðarheiminum Vón í Reykjavík, sum tá lá í Bárugøtu 11. Aftaná 5 vikur í viðgerð, kom mamma til Íslands og tey byrja teirra nýggja lív saman.
Babba sigur sjálvur hann ongantíð hevur tosta eftir brennivíni síðani. Í januar komandi ár eru tað 30 ár síðani hansara nýggja lív byrjaði.

Tað var sera stuttligt hjá babba at síggja staði aftur, sum í dag er eitt nýmótans gistingarhús, og kallast Hotel Hilda. Gentan sum bjóðaði okkum vælkomin inn at síggja húsi, var frá Portugal, sera fyrikomandi ung kvinna. Vit greiddu henni frá hví vit ynsktu at vitja hetta húsi. Hon kendi einki til at staði einaferð hevði virkað sum viðgerðarheim fyri rúsdrekka misnýtarar. Tá ið vit søgdu henni at hetta var í 1986, sigur hon smílandi, at tá var hon ikki fødd, so tað var kanska ikki so løgi.
Vit takkaða fyri hennara vælvild, og lovaðu hálvavegna at næstu ferð vit vitjaðu Reykjavík so var tað á Hotel Hilda vit skuldu gista. Ja, hví ikki.

Babba var ein av teimum seinastu, sum var í Íslandi í viðgerð fyri rúsdrekkamisnýtslu. Í 1986 var viðgerðarheimi Heilbrigdi sett á stovn, og nú var nemmari og bíligari hjá fleiri føroyingum at fáa viðgerð fyri rúsdrekka misnýtslu.

Nú nærkast midnátt, og Buble syngir nú Hold On, ein sera vakur sangur, sum veruliga rørir mínar hjartastreingir, ikki frítt hann minnur meg á mammu og babba og teirra nýggja lív.

Góða nátt.

IMG_9580

Intervallir í Ánunum


Eg royni at koma aftur í form. Eg havi runnið nakrar túrar saman við bólkinum, sum Vera rennur við. Ferðin hevur onkuntíð verið hægri, men sum støðan hjá mær er í løtuni passar teirra tempo fínt. Havi tó runnið onkrar túrar við hægri ferð, treyðugt so.

Í dag hevði eg sett mær fyri at renna intervallir. 4 ferðir 1 km. Intetvallir renni eg sum oftast í Änunum ella á bandi. Veðrið var perfekt í dag. Klokkan 17:30 aftaná at hava sett eplini útá varð kósin sett norður í Ánirnar.

Eg byrjaði sum altíð við 3 km upphiting, við 3 rykkum á 300 m í seinnu helvt. Aftaná stuttan steðg  við eitt sindur at strekkvenjingum var klárt at fara í holtur við intervallir.

Máli var at halda 4 min pr. km. Hetta var kanska for høgt mál at seta. 1. km gekk væl, við 500m segði uri 1:55, eg kann gott merkja at tað er langt síðani eg havi runnið so skjótt. 1. km avgreiddur við 3:52. Sera gott, faktiskt ov skjótt, 8 sek er nógv pr. km.

Eftirsum eg byrjaði á Buchwald so var eg nú komin norður til Jehova John, so nú skuldi rennast suðureftir, og nú fór eg at fáa loti í móti mær, hóast lítið lot so kann tað saktans merkjast tá ið tú rennir, og tað ger mun. Eg legði hart út, fyri at kunna halda 4 tempo. Tá ið avtornaði megnaði eg at renna ímóti lotinum 3:50, alt, alt í verðini ov skjótt fyri meg í verandi støðu. Og skuldi tað eisini vísa seg seinni.

Eg joggaði 300m, og gekk aftur til start og setti í gongd við 3. intervalli, nú byrjaði eg at merkja okkurt í høgra læri framman, eg mátti seta ferðina niður. 3. km endaði á 4:01. Um eg hevði runnið hini bæði fyrru uppá 4 min sum av tala so hevði hetta nokk ikki hent.

Eg føldi nú at okkurt var í umbúna, sum saktans kundi blivi til meira. Skuldi eg bara steðga, ella skuldi eg trossa síðsta intervalli í gjøgnum. Eg sigi altíð við onnur sum renna at steðga beinanvegin, um tey merkja okkurt óvanligt. Nú standi eg sjálvur í slíkari støðu. Eg taki avgerð um at prøva, hugsi tað gongur um eg haldi meg til tempo 4. Tað er hóast alt munur á 4 og 3:50. Eg leggi avstað og tað tykist ganga gott fyrstu 200m, men so merki eg at læri mótmælir altsamt meira, við 400m má eg seta ferðina niður. Eg joggi síðsta strekki, og avgreiði 4. intervall við 4:46.

Tað, sum hendi hjá mær í dag var bert ein ávaring frá kroppinum um, at eg slettist ikki eri tilreiðar at renna so skjótt sum eg prøvaði uppá ídag. Høvdi vildi, men kroppurin vildi ikki.

Leingist eftir at vári sleppur framat

Nú vit skriva 1. mars vil veturin bara ikki loyva várinum framat. Fyrsti várdagur var 22. februar, og tjøldrini eru longu byrjaði at koma, lítið hugaligt hjá teimum. Hetta eru treytirnar vit liva undir í Føroym, men tíbetur so er tað so ómetaliga nógv annað vit kunnu gleðast um, sum føroyingar. Veðrið fáa vit einki gjørt við, tað má sær sjálvum ráða.

Í morgun orla tá ið eg steig út í Guðs undirfullu náttúru, skein sólin oman og niðan. Sera hugaligt renniveður, eg rann mær ein gibbatúr, soleiðis kalla Ruth og Vera hesa rutu. Tað er út í túni á Norðoyri.

Valdi at taka gamla veg út í Grøv, har møtti eg Janus, sum var sær ein morguntúr við myndatólinum. Tað liggur væl fyri hjá honum at taka myndir. Eg spurdi hann um hetta fór at vera veðrið í dag, tá helt hann fyri at um eina løtu fór regni at koma. Rætt hevði hann, beint áðrenn døgurða kom regni, og í kvøld komin kavin.

Tíðin hon strýkur avstað, nú eru bert 9 vikur til FM í ½ marathon í Klaksvík, so um eg skal gera mær nakrar vónir um eina líkinda tíð, so má eg taka meg saman.

GROV-01032015

Úti í Grøv 1. mars 2015, Myndamaður: Janus Hansen

 

Næsta ár verður tað runt

abbi og egTýsdagin 18. januar 1966, kundi abbi mín hátíðarhalda sín 45 ára føðingardag. Heima hjá honum var hildin stór føðingardagsveitsla, og nógv fólk var møtt at hátíðarhalda dagin saman við honum. Henda sama dag var mamma mín innløgd á Klaksvíkar Sjúkarhús. Hon var við barn, og komin á tíð. Spenningurin var øgiligur, út á kvøldi komu boð av sjúkrahúsinum at hon hevði átt ein son. Babba, sum sjálvandi var staddur í føðingardegi hjá verfaðir sínum, tók eitt blómutyssi abbi hevði fingið, og skundaði sær út á sjúkrahúsið at skoða sín nýfødda son.

Soleiðis kom eg til verðina fyri 49 árum síðani á sjálvum 45 ára føðingardegnum hjá abba mínum. Abbi mín gjørdist gamal maður, og upplivdu vit báðir at halda ávikavist 45 og 90 ára føðingardag saman  í Skálanum fyri 4 árum síðani. Tað var ein sera góður dagur, sum eg veit abbi mín var sera glaður fyri. Hann var sera spentur at sleppa at halda runda føðingardag, og bjóðaði hann øllum at vera vælkomin í Skálan. Nógv nýttu høvi at heilsa honum hendan dagin. Skálin var fullsettur. Serliga glaður var hann fyri heilsuna frá KÍ, sum eg veit hann elskaði so ómetaliga nógv.

Nógv tey seinastu árini hevur abbi drigist við ringa lungnasjúku, men hann hevur tó verið heimabúgvandi inntil fyri góðum ári síðani, tá hann stoltur, sum ein av teimum fyrstu kundi búseta seg á nýggja stásiliga heiminum á Vánni. Honum dámdi væl á Vánni, hann fall skjótt til har, men tíverri so versnaði hansara lungnasjúka, og aftaná stutta sjúkralegu andaðist abbi 19. mai 2014 93 ára gamal.

Góði Jonhard abbi tú hevur verið ein góður abbi, løturnar vit báðir hava havt saman koma altíð at ríka mítt lív, eins og tann vísdóm tú hevur sátt niður í meg, vil eg goyma og geva víðari til míni medmenniskju.

Set tær mál og gleð teg at náa tey

Gott nýggjár, øll somul.

Fyrsti sunnudagur í 2015 er nú farin afturum, og vit hava longu sett hol á viku 2 í hesum nýggja ári, sum eg vænti mær nógv av. Eg havi stórar ætlanir og mál eg havi sett mær fyri.

Nú við ársbyrja er ógvuliga passandi at hugaleiða (reflektera) og minnast aftur á tað, sum er hent í farna árið. Ígjøgnum eitt ár, 12 mánaðir, 52 vikur, 365 dagar, hendir ein rúgva, men geva vit okkum nóg nógv far um hvat hendir?

Eg haldi vit menniskju fyri tað mesta bara drøna avstað, og líta slettis ikki afturum bak, og hevur hetta ofta við sær at vit spyrja spurningin hvar bleiv tíðin av. Júst tá ið vit seta hol á eitt nýtt ár er hesin spurningur háaktuellur.

Eg haldi at vit eiga nógv oftari at steðga á, og hugleiða yvir tað sum fari er. Ikki bara einaferð um ári. Set orð á, enn betur síggj myndir og tosa við onnur um farna tíð. Soleiðis kanst tú betur minnast hvat tú hevur brúkt tína tíð til.

Um tú við ársenda ikki minnist til tað farna, so er spurningurin upplagur: hvar bleiv tíðin av.

Eins og tað er gott at hugleiða (reflektera) so er tað ikki minni gott og hugaligt at royna at síggja frammeftir. Vit minnast jú tá ið vit vóru børn hvussu vit gleddu okkum til okkurt í framtíðini, og tíðin gekk bara so seint. Tað er akkurat, sum nú vit eru vorðin vaksin, at tað er ikki lov at gleða seg, ella er tað tí vit ikki duga at gleða okkum.

Míni ráð til tín eru nú við ársbyrjan at seta tær mál og gleð teg til at náa hesi mál. Minnst til at gera málini uppnáðilig, ikki ov høg. Einki er sum at gleða seg til okkurt.

Lat vera við at fáa tær eitt nýggjárslyfti. Lyfti verða sum regul brotin, og so verður tú bara skuffað/ur. Mál harafturímoti er nakað tú strembar fram í móti, og kanst gleða teg til.

Gleðist saman við øðrum, so verður gleðin enn størri.

IMG_8551.JPG

Runt Agnið 2014

Absalon Hansen (mynd: facebook)

Absalon Hansen (mynd: facebook)

Ein av heilt stóru profilunum í føroyskari renning er Absalon Hansen. Absalon eigur enn føroyska met á marathon teininum, og inntil fyri heilt stuttum hevði hann eisini meti á ½ marathon teininum. Hetta eru met, sum hava staðið í mong ár.

Í dag gekk so leiðin til heimbygdina hjá Absalon, Toftir, sum á hvørjum árið er vertur fyri legendarisku rennikappingini Runt Agnið. Nær hendan kapping var hildin fyrstu ferð veit eg ikki, men síðani eg byrjaði at renna í 2002 hevur hon verið á skránni á hvørjum ári, og hesi seinastu árini sum fyrsta umfar í vetrarkappingini. Ein sera vøkur ruta, og royni eg at vera við um tað liggur fyri.

Roysnið, sum er felagið fyri frælsan ítrótt í Eysturoynni, er fyriskipari av kappingini. Stuttligt er at síggja hvussu Roysnið hevur svinga seg seinastu 2 árini, eftir at hava ligið stilt í mong ár. Annað árið á rað setur Runt Agnið met í luttøku. Arnfinn segði frá at heili 96 vóru til start í dag. 81 vaksin og 15 børn, og í dag var veðrið eisini so gott sum ongantíð áður. Við nýggja skúlanum eru karmarnir til fyriskipan framúr góðir.

Sera hugaligt at skipa fyri kappingum tá ið luttøkan er so góð, vónandi verður undirtøkan eins góð gjøgnum veturin. Næsta umfar verður í Havn um 2 vikur í vakra umhvørvinum við Kerjar.

Kappingin í dag var merkt av stórum spenningi, eingin Marner Djurhuus, so hvør skuldi kappast um fremstu plássini. Tá ið avtornaði so var tað Sam Vang, sum nokkso trygt streyk avstað við 1. plássinum, á 2. plássi kom Henry Olsen, sum sýnist vera í sera góðum formi fyri tíðina og á 3. plássi kom ungi Teitur Bjarnason, sum júst er komin í vaksna bólkin. Rúni rann eisini gott í dag, men hann legði kanska for varliga út og megnaði ikki at renna seg til heiðursmerki, hjá teimum vaksnu. Teitur og Rúni koma vit heilt sikkurt at síggja meira til í ár. Hallur var akkurát ov stuttur til eitt triðja pláss, eg haldi hetta hóðaði honum illa, hansara kappingarond feilar so einki.

Fyri mítt viðkomandi so var máli hjá mær møguliga at klára tíðina frá í fjør, sum var 42:23, men tað eydnaðist tíverri ikki, men hóast tað so eri eg sera vælnøgdur við mítt avrik. Eg eri við at fáa skil uppá mína venjing, so eg havi vónir um framgongd til tær næstu kappingarnar.

Tá ið øll vóru komin á mál bjóðaði Roysnið til kaffi og køkur, og her gekk práti listiliga um renning. Sera hugnaligt.

Roysnið, stóra takk fyri eitt super rennitiltak.

Niðanfyri nakrar myndir frá í dag.

Stockholm halvmarathon 2014

stm-1Nú er nakað síðani eg skrivaði her á síðuni, og er orsøkin ikki at eg havi gron yvir eitt vánaligt avrik í Stockholm.

Vit hava havt nakrar sera hugnaligar dagar í Stockholm saman við góðum treystum fólki. Onkur hevur runnið, meðan onnur bara hava notið at hava frí frá dagliga resinum.

Veðrið meðan vit vóru í Stockholm var super, og dagin vit runnið var super veður. Fyrstu rennarnar, tey sum vóru í bólki A vóru skotin í gongd kl. 15:30, og bólkur B sum eg hevði strítt meg fram til bleiv skotin í gongd 5 minuttir seinni kl. 15:35. Eg stóð annars til at byrja í bólki G og skuldi hann ikki setast í gongd fyrr enn kl. 16:00. Ikki gott av vita hvat eg havi gjørt galið tá eg havi melda meg til, tí við tilmelding uppgevur tú væntaða sluttíð, og verður tú settur í bólk hereftir. Men eg fekk saman við Ellu, Monu, Jón og Jan troka meg fram til bólk B. Jón og Mona skuldu starta í B, meðan Ella skuldi starta í A saman við elituni. Hon segði at Álvur hevði melda hana til, hann hevur duga mátan. Men Ella valdi at starta saman við okkum í bólki B.

Eg sigi bara tað var gott eg fekk troka meg fram í startbólk B, tí her var ríkiliga trongligt, og trupult at fáa neyðugt rúm at renna í. Eg hevði sett mær fyri at renna undir 1 tíma og 30 minuttir, og hetta eydnaðist mær eisini, hevði ein lítlan dreym um kanska at koma undir 1:28 men hetta var í formur ikki nógv góður til. Tíðin hjá mær bleiv tá ið avtornaði 1 tíma 29 minuttir og 11 sekund. Eitt góðkent avrik.

Um kvøldi fóru vit øll samlaði á fína matstova at eta eina betri máltíð, tá ið hon var avgreidd var ikki nógv krút eftir í fólkunum, so flestu valdu at fara at fara á hotelli á sova. Stockholm er ein sera hugnaligur býur við hópin at áhugaverdum kendum støðum. Sunnudagin valdu vit at vitja Vasa museum sum er eitt must, og tað var sanniliga eisini eina vitjan verda. Vit brúktu fleiri tímar har, skamt frá Vasa musem liggur, ABBA the museum, og sjálvandi skuldi vit vitja. Vera er forsvorðin ABBA fjeppari. Tað var sera stuttligt.

Mánadagin brúktu vit í býnum, t.d. gingu vit til “Gamla stan” sum er sera merkisverdur og avgjørt ein av støðunum man eigur at vitja um man er í Stockholm.

Týsdagin flugu vit til Keypmannahavn, og møttu vit har Sólrun og Tórfríð, sum komu úr Føroyum seinni hendan dagin.

Mikudagin byrjaði so seinni partur av hesari ferð ein vika á Gran Canaria saman við gentunum, Marjun og Dánjal, og Ruth og Kristmar.

Nú er bert 1 dagur eftir

Í gjár var eitt sindur svikaligt við internetsambandi, tískil bleiv einki skriva í gjár. Eg havi heldur ikki tey neyðugu grafisku amboðini til at gera ein bannara, sum teir eg havi havt á síðuni seinastu dagarnir.

IMG_7615Vit fóru frá góðveðrinum í Føroyum hósdagin seinnapartin, og fingu vit ein fínan flúgvi túr til Keypmannahavnar. Men veðrið í Danmark var ikki minni gott.

Aftaná check inn á hotelli fóru vit út at eta eina betri bita. Christian, okkara samstarvsfelagði í Danmark, tók okkum út at eta. Sum ein rættur københavnari kennir hann hvønn krók í býnum. Hann hevði úttonkt okkum matstaðið “Den lille fede”, sum liggur tætt við Nyhavnina. Men við ongari borð bílegging bar ikki til, tí staði var fult booka. Beint við síðuna av lá fitt asiatisk matstova, har var tíbetur gott pláss. Vit noti eina sera vælsmakkan 3 rættaða máltið. Hetta var júst matur fyri Veru, og gjørdist hon eisini propmett, hon mundi ikki komi fyri seg aftur. Gott at vit ikki skuldu renna dagin eftir.

Í morgun vóru vit tíðliga á fótum. Eg fór mær ein stuttan rennitúr – 3km – bert fyri at gera meg fortjentan til eitt brúsubað. Klokkan 9:30 vóru við ávegis til Kastrup við tokinum. Vit skuldu flúgva kl. 10:50 til Stockholm. Lagi er gott í ferðalagnum, øll eru spent til stóru avbjoðinginar í morgin.

Eingin av okkum hevði verið í Arlanda lufthavnini áður, so hvussu vit skuldu koma inn til býin var tað eingin sum vist. Endin var at vit tóku nakrar taxa bilar, tá verður mann jú koyrdur til dyrnar.

IMG_7643Eftir check inn á hotelli fóru vit í felag at heinta okkara startnummur. Veðrið var super, og tiltakið har startnummur skuldu heintast var hildi uttandura. Hvar vóru fleiri básar við freistinum til okkum rennarar. Ikki kann eg siga at eg lat meg  freista, tó so keypti eg mær eitt nýtt ur, eitt Garmin 620. Hetta er ein íløga eg havi ætla mær at gjørt leingi. Í samband við Stockholm 1/2 marathon var øll útgerð Garmin – 20% so tað var bara super.

Nå men nú skal sovast, slagi sendur í morgin. Vit starta kl. 16.

Góða nátt.