Tiptar æðrar ?

Klokkan er nakrar minuttir í sjey, eri júst vaknaður, havi ikki sovi tað heilt stóra í nátt, kanska er tað tí at eg svav nakrar tímar ígjár seinnapartin. Tað gekk illa at sovna í nátt, lá og vendi og dreygaði mær, klokkan tvey var eg ikki sovnaður.

Eg eri staddur á einum lítlum kamari á føroyska sjúklingahotellinum í Keypmannahavn. Eri her saman við babba, sum skal kannast á ríkissjúkrahúsinum. Babba fekk eina stóra bypass skurðviðgerð á sumri í 2001, tá vórðu 3 æðrar skiftar. Tað ferðina kom hann aftur til Føroyar sum ein nýggjur maður.

Minnist væl tá hann á sinni kom heim aftur, fyltur við nýggjari orku, og við sær hevði hann góð ráð og áheitanir frá læknunum at leggja kostvanarnir um, og ikki minst at fáa venjing inn í gerandisdagin. Nú vit aftur vitja í Danmark kunnu tit nokk gita í hvønn mun ráðini frá læknunum eru vorðin fylgd.

Nå, men aftaná ein góðan rennitúr runt sjógvarnar og ein góðan morgunmat løgdu vit leiðina inn á ríkissjúkrahúsið til fyrireikandi samrøðu. Babba skal møta aftur í morgin klokkan 8:15 til kanning og møguliga viðgerð. Vit verða heintaðir longu klokkan 7:30. Um alt gongur gott so verða vit nógv klókari seinnapartin í morgin.

Góða nátt

Hugsar tú um at blíva gamal

 

May Bjerre heldur fyrilestur

mayÍ dag kl. 18 heldir Alzheimerfelagið sín árliga aðalfund, og beint eftir fundin kl. 19 skipar Alzheimerfelagið fyri almennum tiltakið har m.a. May Bjerre fer at siga sína søgu. Nógvar eru eldsálirnar, og ein teirra er May Bjerre Eiby. Hon er upphavi til sera spennandi nýggja, og nýhugsandi røktarheimi fyri dement Dagmarsminde.

May sjálv er sjúkrarøktarfrøðingur, pápi hennara hevði alzheimers, og føldi hon at skipanina sveik. Í may 2009 søkti hon um certifikatión, og í februar í ár kundi hon lata hurðarnar upp fyri hugnaliga røktarheiminum Dagmarsminde. Pláss er fyri 10 búgvandi.

Tit kunnu kunnað tykkum meira um hetta sera hugaliga heim,við at vitja teirra heimasíðu dagmarsminde.dk

Í kvøld fái eg, saman við Hans Jacob Hermanssen, høvi at siga eitt sindur um ætlaninar at menna alzheimerfelagið við at seta fólk í ½ tíðar starv. Eg fari at greiða frá mínari stuðulsrenning og Hans Jacob um blaðið, sum kemur út til alt landi í mai mánað.

Maria Skaalum Petersen fer eisini at siga eitt sindur um hennara granskingararbeiði innan m.a. demens.

Nógv hava gjørt av at stuðla renningini, og eri eg sera takksamur fyri tað. Enn ber til at stuðla, trýst á knøttin herundir ella ovast á síðuni. Renningin verður leygardagin 7. mai. Eg gleði meg.

Stuðulsrenning:
Klaksvík – Tórshavn – 77 km

Alzheimersfelagið stuðul frá Granskingarráðnum

mamma-april-2015

Myndin av mammu er frá apríl 2015

Í kvøld frættist í fjølmiðlunum at granskingarráðið hevur játtað Alzheimersfelagnum smáar 400.000 kr. til verkætlanina: “Kanning av títtleikanum av demens á eldraøkinum í Føroyum.

Sera gleðiligt og hugaligt at lesa, tí tað er av sera stórum týdningi at fáa hagtøl yvir demens øki, og verður í verkætlanin eisini lagt upp til at fólk vera kannaði so skjótt mistanki er um sjúkuna, fyri betur at kunna veita skjóta og góða hjálp.

Mín vón er eisini at henda verkætlan kemur at varpa nógv meira ljós á demens í Føroyum, tí enn er hetta ein sjúka, sum er fongd við skomm, og best er ikki at tosa um hesa ræðuligu sjúku. Men veruleikin er tann, at tali av demens sjúklinum økist við rúkandi fer, ein orsøk er sjálvandi at vit menniskju, í vælferðarsamfelagnum, gerast alsamt eldri. Avbjóðingini hjá heimssamfelagnum verður ovurhondsstór um nøkur heilt fáa ár at taka sær av eldraøkinum, og harímillum einum vaksandi skara av demensraktum fólkum. Enn er eingin lekidómur mótvegis demens, og er tað tí sera umráðandi, at vit øll, eisini í Føroyum, gera okkara til at seta fokus á hetta øki.

Eg gleðis saman við Alzheimerfelagnum og ynski tykkum alt tað besta við verkætlanini.

Les her meira hvat granskingarráðið skrivar.

Minst til at hugsa glaðar tankar

IMG_3997

Smíli er har enn 🙂

Í kvøld flúgva tankarnir runt í heysinum á mær, her eg siti í mínum kommandocentrali, við ikki minni enn 5 telduskíggjum framman fyri mær, og í mínum nýliga keyptu beats oyrabúffum lurti eg eftir stóra croonarinum Michael Bublé.

Havi júst tosa við Veru, sum nýtir teir seinastu tímarnir í metripolinum London, har hon saman við 5 øðrum føroyskum hárfríðkarum hevur verið á skeið hjá Vidal Sassoon. Hesir seinastu tímarnir – ja tit gittu rætta – verða sjálvandi brúktir í shopping gøtunum í hesum spennandi býið.

Njótandi vøkru røddina hjá Buble, siti eg og hugsi um hvussu nógv vit øll veruliga hava at gleðast um, lív er ikki ein sjálvfylgja.

Hetta hugaroki í kvøld byrjaði við einum innslagi við sjálvum Dalai Lama, har hann tosar um at okkara stórsti fíggingi er ein sjálvur. Sera áhugavert. Ikki frítt eisini at Andras Sólstein við sínum altíð spennandi reflektiónum var ein inspiratiónskelda til hesar linjur.

Tankar mínir fara sum so ofta til mammu mína, sum ikki longur hevur evni til at reflektera, og njóta eitt tað mest fantastiska við lívinum, nemliga evni til at reflektera. Mamma, sum einaferð var so glað, og lívsfrísk fánar nú burtur dag fyri dag.

Tá ið so Bublé við síni smørrødd singur sangin “Hold On”, pressa tárini seg fram – eg veit babba vil ikki sleppa, og skilji eg hann sera væl. Tá ið hann veruliga hevði brúk fyri hjálp var hon har. Í dag tosaðu vit um umlætting og røktarheim, tá segði hann: “Eg kann ikki bara lata hana fara, hon hevur sanniliga passað og stuðlað mær gjøgnum alt lívi, og tað hevur ikki altíð verið lætt hjá henni.”

Minnist til: Today only comes once in a lifetime. Make the most of it

IMG_3992

Til deyðin okkum skilir

Eitt væleydnað hálv marathon

start-halv-20132. ári á rað bleiv FM í ½ marathon fyriskipa í Klaksvík. Eftir væleydna tiltak í fjør var aftur í ár litið Treysti í hendi at skipa fyri hesari kapping. Høvuðsstuðul í ár var Eik Banki, og bar kappingin tí navni Eik Hálvmarathon. Eitt býarmarathon, sum í ár livdi enn meira upp til heiti, tí í ár var eingin ferðsla meðan runnið var, og eisini var tónleikur at hoyra frá fleiri heimum á rutuni, sum høvdu vindeygu opin og spældi tónleik, heilt serligan dám setti ungir tónleikarar á norði á Nema við live tónleiki.

Sum eg fyrr havi sagt frá so var eg ikki førur fyri at stilla til start í ár, og skal eg viðganga at tað var við ikki sørt av sorgblidni eg eygleiddi metstóru rúgvuna strúka avstað eftir at eg hevði lati startskoti av.

IMG_3960Í stóru rúgvuni sum fór avstað var kona mín Vera, sum aftur í ár hevði tikið hesar avbjóðing á seg og megnaði hon sanniliga at  forbetra í sína tíð við næstan 3 minuttum. Tá ið hon kom um málstrikuna segði klokkan 1:50:45. Virkuliga flott.

Tá ið skipa verður fyri rennikappingum er veðrið altíð ein avgerandi spælari. Dúgliga hava vit hugt inn á teir ymsu veðurtænasturnar seinastu dagarnir, og hava forsøgnirnar boða frá heldur keðiligum veðurlíkindum, men sum dagurin nærkaðist vóru glottar at hóma. Í gjár sá tað einki út at byrja við, men so hvørt vit nærkaðust kl. 14, gjørdist veðrið betur og tá ið renningin varð sett í gongd var fínasta veður, og helt hetta veðrið sær so at siga alla renningina. Fitt av fólki hevði leita sær heim í miðbýin at fylgja við, og ivist eg onga løtu í at tað hevur verið hugaligt hjá rennarunum.

Heiðursmerkjahandanin fór fram í Badmintonhøllini, sum henda dag var karmur um endabrestin á heilsuvikuni Kl. kommuna hevur staði fyri. Flest øll ítróttarfeløg í býnum vóru umboðaði í høllini og vísti tey á teirra virksemi.

IMG_3977

Alt í alt ein sera væleydnaður dagur, og sjálvandi síggja vit fram til komandi ár aftur at skipa fyri FM í ½ marathon og vilja vit royna at gera tað enn betur.

Vrakaður sum blóðgevið

Fyri einum ári síðani bleiv eg uppringdur av blóðbankanum á Kl. Sjúkrahúsið. Tey boðaðu mær frá at mítt blóðprocent var ov lágt, og hildu tey at best var um eg ikki lat blóð í eina tíð. Júst um hetta mundi føli eg meg ikki so væl fyri, og kanska sum ein avleiðing av uppringingini frá blóðbankanum fór eg at lata meg kannað meira gjølla. Hetta er eisini um sama mundi eg fyri fyrstu fer í mínari tíð sum rennari noyðist at gevast til eina kapping. Tað var til Tórshavn Marathon 6. sept. í fjør.

Eg fór til læknan og bað um at fáa eina kanning frá høvur til tá. Eftir drúgvar kanningar skuldi tað vísa seg at mítt stoffskifti var alt alt for høgt. Eg bleiv settur í medicinska viðgerð beinanvegin. Eg byrjaði við at taka 4 tablettir um dagin av Thycopsol, fyri at fáa stoffskifti niður. Í dag er hendan dosis so komin niður á eina ½ tablet 5 ferð um vikuna. So ein kann siga at eg næstan eri sloppin av við medicini. Eg havi javnan seinasta ári tikið blóðroyndir fyri at síggja gongdina á stoffskiftinum.

Í dag var eg so aftur uppringdur av blóðbankanum á Kl. Sjúkrahúsið. Eftir sum eg enn havi ov lágt blóðprocent, og eg enn takið heilivág, metti tey tað vera best at eg verið frítikin fyri mína tænastu sum blóðgevið.

At verða vrakaður er sjálvandi altíð sera keðiligt, men í hesum føri skilji eg gott teirra støðu. Einki enn tað besta er gott nokk tá ið um blóð ræður. Tað harmar meg sjálvandi ikki longur at kunna verða partur av bloðdonorliðnum. Eg vil nýta høvi at takka tykkum í blóðbankanum á Kl. Sjúkrahúsið fyri at tað super arbeiði tit gera, sum dagliga er við til at bjarga mannalívum.

Heilsukanning á apotekinum

Í dag havi eg verið til eina heilsukanning, sum apotekið her í býnum skipar fyri. Eg var sama við systir mínar Jórun í dag. Eg sigi við hana at eg ælti mær oman á apoteki at keypa mær Kraauterblut, nú mítt blóðprocent er for lágt.

Tá spyr hon hví eg ikki fari til hasa kanningina, sum apoteki skipar fyri. At tey bjóða kundunum slíka kanning var púra ókent fyri meg, so hetta var avgjørt nakað eg hevði hug at royna.

Tá eg so fari á apoteki fyri at keypa Krauterblute spyrji eg um eg kann sleppa til hesa heilsukanning, og tað ber ikki betur á enn at eg sleppi framat beinanvegin.

Eg fekk mált blóðtrýst, blóðsukur, kolestrol og BMI var eisini útroknað. Øll tøl vóru innanfyri tað normala. Út frá úrslitinum í dag, so verður standurin hjá mær um 10 ár, um mín lívsstílur er tann sami sum í dag, bert 3% verri.

Hetta vóru góð tíðindi fyri meg. Týsdagin fari eg so til lækna til eitt heildar check. Vónandi verða hesi tøl eins góð sum í dag. Hesi tøl verða nokk ikki klár so skjótt sum í dag.