Nú er nakað síðani eg skrivaði her á síðuni, og er orsøkin ikki at eg havi gron yvir eitt vánaligt avrik í Stockholm.
Vit hava havt nakrar sera hugnaligar dagar í Stockholm saman við góðum treystum fólki. Onkur hevur runnið, meðan onnur bara hava notið at hava frí frá dagliga resinum.
Veðrið meðan vit vóru í Stockholm var super, og dagin vit runnið var super veður. Fyrstu rennarnar, tey sum vóru í bólki A vóru skotin í gongd kl. 15:30, og bólkur B sum eg hevði strítt meg fram til bleiv skotin í gongd 5 minuttir seinni kl. 15:35. Eg stóð annars til at byrja í bólki G og skuldi hann ikki setast í gongd fyrr enn kl. 16:00. Ikki gott av vita hvat eg havi gjørt galið tá eg havi melda meg til, tí við tilmelding uppgevur tú væntaða sluttíð, og verður tú settur í bólk hereftir. Men eg fekk saman við Ellu, Monu, Jón og Jan troka meg fram til bólk B. Jón og Mona skuldu starta í B, meðan Ella skuldi starta í A saman við elituni. Hon segði at Álvur hevði melda hana til, hann hevur duga mátan. Men Ella valdi at starta saman við okkum í bólki B.
Eg sigi bara tað var gott eg fekk troka meg fram í startbólk B, tí her var ríkiliga trongligt, og trupult at fáa neyðugt rúm at renna í. Eg hevði sett mær fyri at renna undir 1 tíma og 30 minuttir, og hetta eydnaðist mær eisini, hevði ein lítlan dreym um kanska at koma undir 1:28 men hetta var í formur ikki nógv góður til. Tíðin hjá mær bleiv tá ið avtornaði 1 tíma 29 minuttir og 11 sekund. Eitt góðkent avrik.
Um kvøldi fóru vit øll samlaði á fína matstova at eta eina betri máltíð, tá ið hon var avgreidd var ikki nógv krút eftir í fólkunum, so flestu valdu at fara at fara á hotelli á sova. Stockholm er ein sera hugnaligur býur við hópin at áhugaverdum kendum støðum. Sunnudagin valdu vit at vitja Vasa museum sum er eitt must, og tað var sanniliga eisini eina vitjan verda. Vit brúktu fleiri tímar har, skamt frá Vasa musem liggur, ABBA the museum, og sjálvandi skuldi vit vitja. Vera er forsvorðin ABBA fjeppari. Tað var sera stuttligt.
Mánadagin brúktu vit í býnum, t.d. gingu vit til “Gamla stan” sum er sera merkisverdur og avgjørt ein av støðunum man eigur at vitja um man er í Stockholm.
Týsdagin flugu vit til Keypmannahavn, og møttu vit har Sólrun og Tórfríð, sum komu úr Føroyum seinni hendan dagin.
Mikudagin byrjaði so seinni partur av hesari ferð ein vika á Gran Canaria saman við gentunum, Marjun og Dánjal, og Ruth og Kristmar.
Speak Your Mind