Mín søta tonn

Ætlaði so avgjørt at klára at hava ein status um vikuna, men longu nú svipsaði tað hjá mær. Her kemur so ein seinka dagføring. Januar takkar longu fyri seg, og hóast veðrið ikki hevur verið so gott, so hevur januar bara hilnast heilt væl til renning. Gott at hava rennibandi til at taka. Hesa vikuna fekk eg 62,2 km avgreiddar, endaði vikuna við einum 2 tímar longum túri sunnudagin. Vera megnaði at fáa 21,2 uppá loggi.

Millum jól og nýggjár fekk eg eitt nýtt Garmin 735XT ur, og tá skrásetti eg meg á www.strava.com, sum er samfelag fyri rennarar. Havi síðani gjørt brúk av hesari tænastu, og fyri 3 vikum síðani fekk eg mær umvegis Strava eitt program at renna eftir. Eitt 12 vikurs marathon program við bert 4 rennidøgum um vikuna. Programmi byggir á filosofiina hjá Greg McMillan, sum er kendur í rennihøpi. Enn hevur ligið fyri at hildi meg til programmi. Nokkso hugaligt bert at skulu renna 4 dagar um vikuna.

Annars so kann eg fortelja tykkum at eg eins væl og tit havi ymist óreint at dragast við, og eg giti fleiri av tykkum kanska hava sama veikleika sum eg. Eg havi alt for góðan matarlyst, og so elski eg søtar sakir. Nú skal eg ikki koma við nakrari yvirdramatiserðari søgu, sum vit onkuntíð hoyra Rógva Joensen fortelja. Eg flenni mangan við tárum tá eg lesi hansara livandi frágreiðingar, tá ið hansra søtmetis trongd gera seg galdandi, og ikki minst tá ið hann skal hava gongd í apostlarnir tíðliga á morgni. Rógvi er ein fínur frásøgumaður.

Eg skal tó fortelja tykkum stutta søgu um uppliving eg hevði við mínar vekt fyrst í januar mánaða. Eg havi tað til vana at viga meg hvønn dag, bæði morgun og kvøld, hendan dagin tá ið eg steig á vektina sigur vektin 77,2 km, og eg mundi fingið sjokk, harra gud tað kundi ikki passa, eg sigi við Vera at her er okkurt rívandi galið við vektini, eg var gott greiður yvir at nakað nógv var inntikið hendan dagin, men 77,2 kg. Eg gjørdi ikki mætari enn at skifti battaríir, 3 stk AAA. Eg tendri, og stígi varisliga aftur á vektina, og hugsi við mær sjálvum at nú má fara at rigga betur, men lort heldur, nú segði vektin 77,3 kg. Hetta var forferdiligt, mundi ikki fingið blund í eyguni hesa náttina.

Hetta skrivaði eg í dagbókina: