So er Norðoyastevnan farin afturum bak. Norðoyastevnan er ársins fyrsta summarstevna, tá ið summarstevnurnar byrja er tað summar, og stevnur eru at kalla hvørt vikuskifti fram til Ólavsøku, tá ið flestu føroyingar leggja sæt leiðina til Havnar at hátíðarhalda okkara tjóðarhátíð, sum Ólavsøkan er.

Eg havi ikki skrivað nógv seinastu tiðina. Fyri tíð síðani setti eg mær fyri at eg hvønn morgun skuldi skriva minst 350 orð, hetta bert fyri at forbetra míni evni til at skriva. Hetta megnaði eg í nakrar vikur.

350 orð ljóðar kanska ikki av so nógvum, men tað er ikki so lætt sum man heldur. Tað er ikki altíð tað er nakað at skriva um, men aðrar tíðir gekk tað sum smurt at fáa 350 orð, onkran morgun, kundi tað enntá blíva fleiri enn 1000 orð. Eg skrivaði um morgunin, áðrenn restina av húsinum fekk eygu.

Fyri at fáa tíð til at skriva valdi eg at broyta mína dagsrytmu til at fara hálvan tíma fyrr upp, so eg hevði 30 minuttir til at skriva í. Tað eg skrivaði um var sum oftast tað sum hendi dagin fyri, ein slags dagbók. Eisini hugleiddi eg eitt sindur um ymist, sum kom mær til hugs, sum kanska kundi verið áhugavert at minst afturá. Tá ið eg byrjaði at skriva setti eg  niðurteljing á mínar Iphone at telja niður frá 30 minuttum. Eg skrivaði ongantíð longur enn 30 minuttir, sum oftast styttri, tí eg ofta var ov seinur upp, ella tí eg var nøgdur við 350 orð.

Eg fari nú aftur at gera eina roynd at fáa gongd á skrivingina, og ætli eg mær at endurgeva okkurt her á síðuni. Avbjóðingin verður at gera tað til lesna lesarin tímir at lesa.

Vit eru nøkur sum hava melda okkum til at renna hálv marathon í Stockholm í septembur mánaða, í tí sambandi kundi eg hugsa mær at sagt eitt sindur frá hvussu tað gongur við fyrireikingunum hjá okkum, og annars onnur mál sum kunnu hava almennan áhuga.

Renning og tað at liva eitt sunt lív, fyllir nógv í mínum gerandisdegi, so uttan iva verður tað eitt av høvuðsevnunum eg komi at skriva um her á síðini, og vónandi kann okkurt at tí vera til uppmuntring hjá øðrum.

Hendan greinin er 367 orð og 2015 bókstavir, og eg havi skriva í meira enn hálvan tíma nú.