Aftaná eina væleydnaðan Havnatúr, har eg fekk væl av skafti, fór eg mær ein seinasta túr áðrenn leiðin gongur til Danmarkar í morgin. Veðrið var av tí besta, og tað føldist sera lætt at renna í kvøld. Møtti Ernst og Malan, sum fóru sær ein gongu túr heima á sandin. Teirri seinasti km var runnin. Ja nú má røkka ella støkka í Stockholm. Eg fari so at gera mítt allarbesta, og vóni vit øll fáa eina super túr. So vítt eg veit so vera vit 18 í ferðalagnum. Tað fer at verða stuttligt.
Nú eg fari av landinum, so verður tað ikki gerandiskostur at eg hvønn morgun stígi á vektina. Men í morgun segði hon so 73 kg, píl niður 😉 Eg ætlaði so heilt vist at koma niður í móti 71 kg. Men eg skal ikki klaga, eg havi so nøkurlunda fingið skila á matarlystinum, eg eri heldur minni grammur nú. So um eg haldi á fram við nýggja stiílinum, hóast tað til tíðir er sera freistandi at leggja hann á hillina, so vænti eg at tað gongur ikki long tíð til 71 verður at síggja á vektini. Nú fáa vit at síggja.
Góða nátt.
Speak Your Mind