Nú er nakað síðani eg skrivaði her á síðuni. Eg hugsaði at siga frá Ólavsøkurenningin var gott høvi at fáa gongd aftur á skrivingina.
Síðani eg byrjaði at renna í 2001 havi eg altíð roynt at verið við í Ólavsøkurenningini hóast formurin ikki altíð hevur verið tann besti. Eg havi ikki runnið nógv í ár, og heldur ikki luttikið í nógvum kappingum, var tó við á Norðoyastevnu, og rann eg tá 5 km uppá 19:58, so mítt mál í dag var at sláa hesa tíð.
Eg legði varliga út og rann eg ógvuliga javnt allar 5 km, meðalferðin var 3:52, skjótasti km var 3:44, so tað var bara super. Eg komi í mál við tíðini 19:46, og sambært urinum hjá mær so var teinurin 5116 m, tvs. við 5 km var tíðin 19:21, so tað er super.
Eg var bert fá sekund aftaná John Egholm, og skuldi tað vísa seg at hann gjørdist nr. 3 í veteranbólkinum, sum eg júst eri vorðin limur í. Mann er ikki ungur longur 🙂 Eg skuldi havt kýtt meg eitt sindur meira.
Eg havi annars vant meira í seinastuni, og mín heilsustøða er eisini vorðin munandi betur.
Nú er bert at vóna at mann fær gongd á venjingina aftur.
Næsta stóra avbjóðingin eg fari í holtur við verður ½ marathon í Reykjavík 18. august.
Speak Your Mind