Tað er fríggjadagur, 10. august. Veðrið er av tí allar fagrasta, ikki ein skýkloddi á himli. Nokk besti dagur í ár. Eg sigi við Veru at í morgun ætli eg mær niðan á Háfjall. Hon heldur eg burdi heldur tikið eina hond i við babba, sum stríðist við at gera okkum tún omanfyri húsini. Men allíkavæl dugir hon gott at síggja at dagurin í dag er júst ein slíkur har fjøllini standa víðopin og bjóða inn.
Aftaná ein skjótan kaffimunn leggi eg til brots, klokkan er 10:30. Eg fari frá brunnunum og takið beint niðan ímóti niðasta hamara. Onkur vildi kanska gingið niðan á Brúnaskarð fyrst, sum er ein nakað lættari túrur. Men í dag ætlaði eg at gera skjótt av tí valdi eg hesa leiðini.
Eg brúkti 53 minuttir niðan og 34 minuttir omanaftur. Ein frálíkur túrur.
Niðanfyri eru nakrar myndir eg tók á túrinum.
Helgi eigur nógvar túrar niðan á Háfjall. Nú er nakað síðani, segði hann.
Speak Your Mind