Er tað dovinskapur tá ið tú bara útsetur ætlanir, ella er tað kanska ótti fyri ikki at klára tað tú hevur sett tær fyri. Hetta er spurningur eg í morgin spyrji meg sjálvan.
Eg havi so nógvar ætlanir, um bæði eitt og annað, men eg fái bara ikki í lag at koma í gongd. Kanska havi eg ov nógvar æltanir soleiðis, at tað sýnist ov møtumikið, og tískil verður bara einki gjørt.
Eitt er so vist, og er tað nokk galdandi í flest øllum lívsins viðurskiftum, tað er at gera ein tíðarætlan fyri sínar ætlanir. Alt gott um at seta sær høg mál, meira umráðandi er at siga nær tey skulu vera nádd og gera sær eina neyva tíðarætlan, og so halda seg til hana. At byrja við er nokk best ikki at hugsa ov nógv um máli sjálvt, heldur leggja orkuna í at náa málinum, njóta søta gleði yvir náddar smásigrar á vegnum, og so heysta stóru gleðina tá ið máli er nátt.
So tað ræður um at deila tínar ætlanir/mál í smærri bitar, og so bara um at koma í gongd. Tolin trívst.
Eg gleði meg so í hvørtfall at fáa Veru heima aftur seinnapartin eftir 2 vikur í Aalborg saman við pápa sínum, sum fær viðger fyri krabba.
Ynski tykkum øllum eina góða viku, og minnist til at spreiða gleði.
Speak Your Mind