Nú januar mánaði er við at pakka saman og má lata tíðarstafettina víðari til februar, havi eg hug at steðga á eitt sindur, og líta aftur á okkurt sum er hent.
Ein av afturvendandi hendingunum í januar fyri meg er at eg havi føðingardag, og heilt serstakt er tað at bæði abbi mín, og mostir mín eisini hava føðingardag sama dag sum eg. Abbi vildi blivi 95 um hann var millum okkum.
Ofta verður tikið til at aldur er bert eitt tal, og eri eg fyri so vítt púra samdur í tí, men tað eru tó onkur vegamót tú hugsar meira um en onnur. Í ár tann 18. Januar kom eg fram at einum slíkum vegamóti, onkur sigur nú er man komin hálva leið, ja um tú ætlar tær at gerast 100 so er tað púra rætt. Í allarbesta veðrið mánadagin 18. Januar bleiv eg 50 ár, tað kennist heilt løgi at skriva hetta talið, eg føli meg ikki sum 50 ár, so í so máta passar tað so heilt sikkurt at aldur er bert eitt tal.
Ikki gjørdi vit nógv burtur úr degnum, men tó so, so hevði Vera skipa soleiðis fyri at eg tíðliga á morgin varð vaktur við tillukku sangi frá væluppløgdum rennivinum og familju. Vit endaði seinni um dagin uppá Klakki, í allar fagrasta veðrið.
Eg bleiv eisini álopin av einari gongu av svangum seyði.
Afturkomin av Klakki vóru vit hjá Marjun og Dánjal, til ein lekran drekkamunn. Tey bæði eru altíð klár. Vit endaðu dagin hjá Rutt ommudid til vælsmakkandi ræst kjøt. Ein frálíkur dagur eg seint fari at gloyma. Takk til tykkum øll.
Tey sum hugsa at eg eri eitt sindur huldisligur ikki at halda 50 ára veitslu, verða ikki snýtt. Ári 2016 er so avgjørt eitt merkis ár hjá okkum báðum. 18 januar rundaði eg 50, og 25 juni kemur so túrurin til Vera at runda síni 50 og 3 august hava vit bæði verið gift í 25 ár. So her eru 125 ár at hátíðarhalda so um lív og heilsa og Guð vil so hátíðarhalda vit hesar merkisdagar leygardagin 20 august.
Speak Your Mind